خطر ژنتیکی ابتلا به دیابت نوع 1 با اختلاف در میکروبیوم روده ارتباط دارد
19 اوت 2019 - براساس یک مطالعه ی جدید در دانشگاه Linköping در سوئد و دانشگاه فلوریدا در ایالات متحده، میکروبیوم روده ی کودکانی با خطر ژنتیکی بالا برای ابتلا به دیابت نوع 1، با کودکان در معرض خطر پایین، تفاوت دارد. نتایج این تحقیق که در مجله ی Nature Communicationsمنتشر شده است، نشان می دهد که خطر ژنتیکی تعیین کننده ی پاسخ فرد به عوامل محیطی در بروز بیماری های خود ایمنی است.
هم عوامل ارثی و هم عوامل محیطی نقش مهمی در ایجاد دیابت نوع 1 دارند. دیابت نوع 1، نوعی بیماری خود ایمنی جدی است که غالباً در کودکی و یا در بزرگسالی بروز می کند. پس از ابتلا به این بیماری، فرد برای ادامه ی حیات خود نیاز مداوم و طولانی مدت به انسولین دارد. افزایش خطر ژنتیکی برای ایجاد این بیماری کافی نیست: عوامل محیطی نیز ضروری و در ابتلا به آن نقش اساسی دارند. فلور روده از جمله ی این عوامل است و نقش آن در بیماری های مختلف به ویژه بیماری های خودایمنی كه آن فلور روده نقش مهمی در بلوغ سیستم ایمنی دارد، به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است.
پژوهش حاضر بر اساس مطالعه یABIS[1] در دانشگاه Linköping انجام شد. هدف از ABIS بررسی علت ابتلای کودکان به بیماری هایی با واسطه ایمنی به ویژه دیابت نوع 1 است. در مجموع ، 17000 کودک متولد شده بین 1997 و 1999 با پرسشنامه ها و نمونه های بیولوژیکی از بدو تولد و سپس در سنین 8،5،3،1 سالگی و بعد از آن دنبال شده و می شوند. در این مطالعه ی جدید محققان ارتباط بین استعداد ژنتیکی بیماری و فلور روده را در403 کودک بررسی کردند. کودکان از نظر خطر ژنتیکی براساس تنوع ژنتیکی در ژنهای HLA که نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن دارند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. انواع خاصی از ژنهای HLA قویترین عوامل خطر ژنتیکی برای دیابت نوع 1 هستند. میکروبیوم روده در نمونه های مدفوع جمع آوری شده، هنگامی که کودکان یک ساله شدند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوتهای معنی داری در میکروبیوم روده ی کودکان با خطرات ژنتیکی مختلف وجود دارد.
برخی از گونه های باکتریایی به هیچ وجه در کودکانی که ریسک ژنتیکی بالایی داشتند، یافت نشد، اما در افرادی با ریسک کم و یا بدون خطر ژنتیکی ابتلا به دیابت نوع 1 دارای این گونه ها بودند. دکتر Johnny Ludvigsson، استاد ارشد گروه پزشکی بالینی و تجربی در دانشگاهLinköping ، می گوید: ممکن است آن گونه های خاص در افرادی با ریسک ژنتیکی بالا نتوانند زنده بمانند.
مطالعات قبلی در مورد فلور روده در رابطه با توسعه دیابت نوع 1 بر اساس مطالعه ی كودكانی بود كه همگی در معرض خطر ژنتیکی بالایی برای این بیماری قرار داشتند. در مطالعه ی حاضر برای اولین بار یک رابطه در یک جامعه عمومی مورد مطالعه قرار گرفته است که شامل کودکانی با خطر ژنتیکی کم ، خنثی و زیاد است.
دکتر لودویگسون می گوید: گروه کوهورت ABIS منحصر به فرد و با ارزش است، زیرا به ما اجازه می دهد که انواع خاصی از مطالعات را در مورد اهمیت عوامل محیطی برای ابتلا به دیابت نوع 1 انجام دهیم. ABIS تنها گروه بزرگ آینده نگر در جهان است. از ویژگی های منحصر به فرد آن اینست که یک جمعیت عمومی از بدو تولد تحت نظارت قرار گرفته است، و اطلاعات گرداوری شده از این افراد به محققان اجازه می دهد تا چگونگی تعامل عوامل ژنتیکی و محیطی با یکدیگر را بررسی کنند.
برای به دست آوردن دانش عمیق تر در مورد چگونگی تأثیر ترکیب ژنتیک و فلور روده بر پیشرفت دیابت نوع 1 ، تحقیقات بیشتری لازم است. این نتایج همچنین ممکن است برای پیشرفت سایر بیماریهای خود ایمنی که در آن ژنتیک مهم است، مانند بیماری سلیاک و آرتریت روماتوئید از اهمیت زیادی برخوردار باشد.
منبع:
Nature Communications, 2019; 10 (1) DOI: 10.1038/s41467-019-11460-x
www.sciencedaily.com/releases/2019/08/190819112742.htm